Wczytuję mapę...

„A wróble już to wiedzą” – spotkanie z Joanną Matlachowską-Palą

Data i godzina wydarzenia
07/06/2016, godz. 17:00

Lokalizacja
Biblioteka Główna - Sala konferencyjna

Kategoria
Spotkanie

„A wróble już to wiedzą” – spotkanie z Joanną Matlachowską-Palą

„A wróble już to wiedzą” – spotkanie z Joanną Matlachowską-Palą

Prowadzenie: Jan Neuberg

7 czerwca 2015 (wtorek), godz. 17.00

Sala Konferencyjna MBP, ul. Minorytów 4

wstęp wolny

 

Joanna Matlachowska-Pala ukończyła studia na wydziale lekarskim Akademii Medycznej w Poznaniu. Wtedy też podjęła pierwsze próby literackie, prezentując wiersze na Studenckich Dniach Kultury Chrześcijańskiej w Krakowie, konkursach poetyckich i w lokalnej prasie. W 1993 otrzymała wyróżnienie w IV Konkursie  Poetyckim o nagrodę K.K. Baczyńskiego w Łodzi. W latach1994-1999 została laureatką Turnieju Jednego Wiersza w Brzegu i III Konkursu Poetyckiego „ O ludzką twarz człowieka” w Krośnicach. W 2011 roku uczestniczyła  w XIX Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim „Dać Świadectwo” w Krakowie, otrzymując II nagrodę. Od 1992 roku jest członkiem Unii Polskich Pisarzy Lekarzy. Drukowała na łamach ”Słowa”, ”W Drodze”, ”Przewodnika Katolickiego”, „Gościa Niedzielnego”, ”Magazynu Literackiego”, ”Stron”, ”Almanachu UPPL”, „Indeksu”, antologii młodej poezji dolnośląskiej „Imiona istnienia”, almanachu młodej prozy dolnośląskiej „Czas opowiadania”. W 1995 ukazał się jej debiutancki tomik  „Most dla motyla” w serii poetyckiej Stowarzyszenia Literackiego im. K. K. Baczyńskiego w Łodzi. Wydała tomiki wierszy „Biało-błękitne” (2000) i „Telegram Eklezjasty” (2011). Mieszka i pracuje w Opolu. Poza poezją, z  radością uprawia  turystykę górską, lubi śpiew i domowe muzykowanie.

„A wróble już to wiedzą” – Takie poetyckie frazy, jak: „Najważniejsze jest lekko słyszalne” (z pierwszego zbioru), „Myślę na przekór / że przecież można / dopełniać się ubywaniem” czy „wiersz zmierza do wielokropka” (z najnowszego zbioru) dobrze charakteryzują życiową i artystyczną postawę poetki obdarzonej umiejętnością niebanalnego nazywania tego, co powszechne, nieodwołalne, oczywiste jak śmierć czy pory roku i tego, co przynależne do sfery sacrum.