You are currently viewing Wyniki XVII Ogólnopolskiego Konkursu na Esej

Wyniki XVII Ogólnopolskiego Konkursu na Esej

Szanowni Państwo!

Dziękujemy wszystkim uczestnikom XVII edycji Ogólnopolskiego Konkursu na Esej „Na drodze do siebie. Podróże z bohaterami Stachury”.

Gratulujemy!

 

Werdykt jury

Jury w składzie:
dr hab. Jacek Gutorow, prof. UO – przewodniczący
dr hab. Adrian Gleń, prof. UO [UO],
dr Sławomir Kuźnicki [UO]

w dniu 7. grudnia 2020 roku zdecydowało przyznać następujące nagrody:

 

I kategoria (uczniowie szkół średnich)

 

I miejsce – Izabela Kus (Rakszawa) [godło: Pink.C]

Wyróżniona główną nagrodą praca jest pełnokrwistym literackim esejem, który oparty został o bezpośrednio zrealizowany koncept wspólnego podróżowania z bohaterami prozy Edwarda Stachury. Główną zaletą tego tekstu jest umiejętne uchwycenie stylu i problematyki dzieł autora Fabuli rasy, na szczególną uwagę zasługuje zwłaszcza zdolność twórczego naśladowania swoistej wrażliwości i sposobu myślenia bohaterów tej prozy.

Autor eseju podejmuje główne wątki egzystencjalne (otwartość na Innego, wsłuchiwanie się w siebie, kontemplatywny i iluminacyjny charakter bycia człowieka) z godną szacunku konsekwencją i dużym stylistycznym wyczuciem, używając przy tym języka sugestywnego i precyzyjnego, zdradzając stosowne podejście do lektury autora Siekierezady – pełne pasji i zaangażowania.

 

II miejsce – Jessica Molińska (Toruń) [godło: MOJES]

Esej nagrodzony drugim miejscem stanowi interesującą wariację na temat buntu i eskapizmu wobec skomercjalizowanego i stechnicyzowanego ludzkiego życia obecnych w twórczości Edwarda Stachury. Za sprawą tego ujęcia akt niezgody na społeczną rzeczywistość odnaleziony w tej prozie staje się – i tak jest przez Autora przedstawiony – żywotny, nośny i aktualny.

Walorami tekstu są niewątpliwie godna pochwały stylistyczna wyrazistość, dobra kompozycja, przyjęcie ciekawej ramy (figura przygotowania do podróży) a także dojrzały, świadomie przyjęty język opisu dzieła i obecność trafnie dobranej literatury kontekstualnej (Osho, św. Augustyn, Marek Aureliusz), ukazującej związki postawy reprezentowanej przez bohaterów prozy autora Się zarówno z tradycją starożytnej, średniowiecznej, jak i współczesnej myśli filozoficznej akcentującej napięcie pomiędzy poszukiwaniem obrazu indywidualnej jaźni, jak i poczuciem jej znikomości.

 

III miejsce – Alicja Kowalczyk (Kluczbork) [godło: Amarantusanka]

Esej ten zdradza dobrą znajomość pisarstwa Edwarda Stachury. Autor odwołuje się także do dzieł, które nie zostały zbyt szeroko rozpropagowane, mają charakter ulotny czy wręcz marginalny. Główna idea pracy zawiera się w przedstawieniu reakcji bohaterów tej twórczości na kwestie związane z przemijaniem i śmiercią człowieka. Autor sytuuje rozpoznania zawarte w prozie autora Całej jaskrawości w kontekstach filozoficznych (filozofia przedsokratejska) a także ujawnia znajomość kluczowych opracowań krytycznoliterackich (Rutkowski, Przeciw (w) literaturze).

Esej sporządzony został językiem bezbłędnym, przejrzystym, dojrzałym.

 

 

dwa równorzędne wyróżnienia:

Mikołaj Tański (Toruń) [godło: Iskander] za interesujące tropienie autentyczności pisarza

Aleksander Olejniczak (Bilcza) [godło: OLAL] za uparte i odważne stawianie pytań o cel ludzkiej wędrówki

 

 

 

II kategoria (studenci)

 

I miejsce – Katarzyna Horabik (Kraków) [godło: knihomolka]

Esej nagrodzony pierwszym miejscem zdecydowanie wyróżnił się spośród wszystkich nagrodzonych prac jako w pełni dojrzała, świetnie skomponowana refleksja o nomadyzmie i modusie włóczęgi wydobytych z prozy Edwarda Stachury. Autor pokazuje, jak – począwszy od prozatorskiego debiutu – zmienia się kluczowe dla autora Siekierezady rozumienie homo viator. W tym celu Autor eseju rozbudowuje i rozwija szereg interesujących paraleli, sięga do wzorców wędrowania zapisanych w europejskiej kulturze. Na uwagę zasługuje zwłaszcza umiejętność dostrzegania i porządkowania rozmaitych aspektów bycia-w-drodze („konfrontacja siebie z różnorodnością doświadczania świata”, doznawanie przyjemności podróży, zmienność rytmu i tempa wędrówki, eskapizm i poszukiwanie harmonii, etc.), jakie odnajdziemy w prozie Stachury.

Praca napisana z dużą precyzją i systematycznością, o narracji płynnej, wyrazistej, nienagannej stylistycznie.

 

II miejsce – Joanna Przybysz (Garwolin) [godło: Chione]

Autor nagrodzonej drugim miejscem pracy z dużą pieczołowitością tropi rozmaite kulturowe i literackie aspekty funkcjonowania legendy Stachury jako włóczęgi, buntownika i melancholika poszukującego antidotum na lęki człowieka doby późnej nowoczesności. Skala perspektyw, z jakich Autor eseju spogląda na dzieło Stachury (filozofia egzystencjalna, modernistyczny spleen, doświadczenie utraty i melancholii), godna z pewnością uwagi i twórcza, świadczy o indywidualnym, zaangażowanym podejściu Autora do tematu.

Kompozycja eseju stanowi dowód dogłębnego przemyślenia i rozegrania tematu; dojrzały, bogaty, pełen odniesień do tradycji kulturowej i literackiej język pracy zasługuje na zauważenie i docenienie.

 

III miejsce – Agata Celejewska (Poznań) [godło: Toga]

Autor nagrodzonego III miejscem eseju koncentruje się na poszukiwaniu tych aktów wędrowania obecnych w dziele Stachury, które wynikają z motywacji odnalezienia sekretnej nici wiążącej egzystencję i pisanie. Co ważne i ciekawe – nawiązując i rozwijając nieoczywistą paralelę pomiędzy twórczością Stachury a Szekspirem i Kafką – autor polemicznie odnosi się do owej idei fixe, która de facto przywiodła autora Fabuli rasy do tragicznych życiowych decyzji.

Tekst napisany językiem żywym, klarownym, zdradzającym dobrą orientację w przyjętej optyce opisu dzieła Edwarda Stachury.

 

 

dwa równorzędne wyróżnienia:

Łukasz Barys (Pabianice) [godło: NIEPAMIĘĆ] za konsekwencję w poszukiwaniu źródeł wędrówek bohaterów Edwarda Stachury

Maria Kuszyńska (Międzyrzecz) [godło: KOTWICA] za interesujący mariaż stylistyczny i uparte dociekanie istoty pisarstwa Edwarda Stachury

 

W imieniu kapituły jury –
dr hab. Adrian Gleń, prof. UO
Opole, 7 grudnia 2020